De huidige wethouder zwaait af met een zogenaamd interview met complimenten aan zichzelf en een VVD-raadslid dringt zich naar voren als wethouder.

Het document ‘Ondermijning van de lokale democratie in Noordwijk’ oftewel het rapport Rijpstra-Oostermeijer oftewel het Zwartboek kwam op 18 september 2024 voor de rechtbank Den Haag in een langdurige zitting. Gedaagden wordt smaad en laster verweten met de inhoud van dit stuk.

Deze maand opende Atlantikwall Museum Noordwijk het eerste deel van de noordelijke gang, ter grootte van 150 meter. Er komt de komende jaren nog 70 meter bij.

Onvergetelijk: ineens zag ik de boomlange Martin Schröder, al in de zeventig jaren oud, met sigaar in de mond tegen de stelling van het appartementencomplex aan de Astrid Boulevard omhoogklimmen naar de bovenste etage die hij als penthouse zou gaan bewonen. Wat een lef!

De serie van zes grote artikelen die tussen kerst en Nieuwjaar 2016 verscheen in Leidsch Dagblad staat sinds vandaag op MijnNoordwijk, plus een vraaggesprek met Bram Mol, destijds eigenaar van Hotels van Oranje. De teneur van de serie lijkt nog actueel.

Hotels van Oranje is één van de gezichtsbepalende bedrijven in de regio Leiden. Van het zieltogende Boulevard Hotel in 1985 tot het hoogtepunt, het logeren van de Chinese president Xi in 2014; Mol en partner (ook privé) Charles de Boer bouwden een bloeiend bedrijf op. Dat voor ’100 miljoen’ nieuwbouw pleegt.

Al rond 1400 kende Noordwijk bonje met bouwen. Burgers verwierven stadsrechten maar tot de bouw van de daartoe verplichte muur om de stad kwam het niet. Dag stadsrechten! Toen al te klein voor het tafellaken en te groot voor het servet, dat ‘Nortdike’.

Spontaan feest in Hotels van Oranje (HvO) donderdagnacht 7 april 2016. Na zeven jaar heftige openbare strijd was plotsklaps de kogel door de kerk. De hotels krijgen toestemming voor 25.000 m2 hoogbouw met hotelvernieuwing en veel appartementen.

Een voortreffelijke ex-politicus zonder wie er in Noordwijk niets van de grond gekomen was? Of een zeer geslepen zakenman, die steeds de grenzen opzocht. Misschien is hij beide.

Verdienen met nietsdoen. De vastgoedstrategie is vaak even doorzichtig als lucratief: naar overheden bereidwilligheid tonen voor nieuwbouw, met extreme eisen voor wijziging van bestemmingsplannen. En dan maar talmen en wachten, totdat een gemeente in arren moede de grond en bouwvallen koopt die op papier jarenlang alleen maar meer waard zijn geworden.