Wethouder Roberto ter Hark heeft een relatie met Jordi Noorlander van de familie die Huis ter Duin en nog wat vastgoed in Noordwijk exploiteert. Is dat een probleem als de gemeente en hotel zaken moeten doen? En wat te doen met andere vormen van mogelijke beïnvloeding? Een tactvolle burgemeester gaat met integriteit beschaafd en intelligent om. Wendy Verkleij heeft daar moeite mee.

Roberto ter Hark Ferrera toont zijn geluk met Jordi op zijn Instagram-account en ook Jordi maakt geen geheim van hun relatie. Het is iedereen gegund.

Maar Noorlander heeft de gemeente wel eens nodig voor vergunningen. Er spelen ook grote zaken: Huis ter Duin en de gemeente wilden samen een parkeergarage bouwen en exploiteren, een voornemen dat waterschap Rijnland eerder afkeurde. Of de gemeente koopt een parkeergarage van Noorlander voor een fors bedrag en het opknappen van de garage blijkt duur uit te pakken.

Tijdens de algemene beschouwingen op 4 juli 2023 van de gemeenteraad Noordwijk sprak PvdA-raadslid Rommie van Dokkum over de ‘schijn van belangenverstrengeling’ bij wethouder Roberto ter Hark. Of het verstandig is om dit te roepen zonder heldere onderbouwing of steun van andere partijen, is de vraag.

Voor burgemeester Wendy Verkleij was dit reden genoeg om er met gestrekt been in te gaan. Haar verweer was drieledig: bij besluiten wordt altijd een ‘tandem’ gevormd binnen B&W, soms een ‘dubbele tandem’. Wat dat precies is, vergat ze uit te leggen, maar waarschijnlijk bedoelt ze dat ‘twee paar ogen’ of meer voorkomen dat Ter Hark alleen besluiten neemt over Huis ter Duin.

Ook spreekt B&W ‘met één mond’ en is ‘volledig transparant’ over besluitvorming volgens Verkleij. Dat laatste is onjuist, want overleg van B&W en van wethouders en ambtenaren is niet openbaar. Ook kunnen gesprekken over zakelijke onderwerpen die Ter Hark al dan niet met de familie Noorlander niet openbaar worden.

Tenslotte eiste Verkleij van Van Dokkum dat ze schriftelijk haar ‘schijn van belangenverstrengeling’ concreet zou onderbouwen: “Ik wil dat keihard op schrift.” Van Dokkum voelde zich “op het matje geroepen” en in de hoek gedrukt door Verkleij. Ze vindt dat de schijn vermeden moet worden, en dat is het, niet meer en niet minder.

Niet vrijuit spreken

Ook stelde Van Dokkum dat gemeenteraadsleden onder externe druk staan en niet vrijuit kunnen spreken, bijvoorbeeld vanwege ‘juridische intimidatie’. Opnieuw was ze niet concreet, maar doelde hoogstwaarschijnlijk op de rechtszaken tegen ex-wethouders. En op de zaak van de afgetreden wethouder Henri de Jong die onder druk van een vastgoedlobby vertrok, recent nog beschreven in Quote. De vastgoedheren Paul Brandje en Victor Salman kwamen met een eigen Partij voor de Inwoners die na financiering door Brandjes de grootste partij werd.

Vervolgens liet Verkleij er haar methode op los, en vroeg de fractievoorzitters op de man/vrouw af of ze zich al dan niet vrijuit kunnen uitspreken. Ja, antwoordden ze, met uitzondering van NZ Lokaal waarvan fractievoorzitter Karin Meiland-Van den Burg zich soms te bezwaard voelt. De fractievoorzitters van Puur, Lijst De Moor en Lijst Salman Noordwijk vonden de vraagstelling van de burgemeester ongepast.

De fractievoorzitter van de laatste, langst zittend raadslid Peter van Bockhove, zette na kritiek op Verkleij (“ik vind dit een rare vertoning”) vervolgens helder uiteen dat de druk voor sommigen en soms – niet voor hemzelf – dusdanig groot kan worden dat ze zich belast of geïntimideerd voelen om ‘onwelgevallige’ uitingen te doen.

Mening

De kern: gemeenteraadsleden, zeker in een dorp, hebben regelmatig contact met bewoners. Niet zelden hebben die eigen belangen waarvoor ze politieke en/of ambtelijke steun zoeken, soms grote belangen met miljoenenwinsten met bouwplannen. Regelmatig zijn grenzen gepasseerd, zoals met met rollen van ex-wethouder en projectontwikkelaar Victor Salman, de financiering van een politieke partij door Paul Brandjes en diens rechtszaken tegen ex-wethouders, en de bouw van Residence van Oranje waarbij directeur Bram Mol dreigde om de politiek even naar zijn hand te zetten.

Noordwijk heeft de ‘eer’ gehad een reeks burgemeesters benoemd te krijgen, die niet sterk genoeg in de schoenen stonden, zelf manipuleerbaar waren en/of de oren lieten hangen naar de grootste monden.

De relatie van wethouder Ter Hark met de familie Noorlander mag geen onderwerp van verdenking van belangenverstrengeling zijn. Dat even roepen in een raadsvergadering is onverstandig. Echter, een goede burgemeester gaat daar prudent mee om, net als eerder met een wethouder die vanwege intimidatie vertrekt. Steeds weer toont Verkleij eigen inzichten als het gaat om integriteit.

Besluitvorming inzake (in dit geval) Huis ter Duin zou inderdaad volkomen transparant moeten worden. Dat betekent alles openbaar maken inzake de Noorlander Groep en de gemeente: vergaderverslagen, telefoongesprekken, mail. Eigenlijk voor alle grotere projecten, want Noordwijk bouwt al vele jaren aan een steeds beroerder bestuurlijk imago.

En dan nog blijft er altijd beïnvloeding die niemand hoort of ziet…

Bron: Raadsvergadering 4 juli 2023 (vanaf 1.20 uur en vanaf 2.09 uur)