Mede aan de hand van wethouder Roberto ter Hark lieten NRC-journalisten Martin Kuiper en Milo van Bokkum zich een verhaal vertellen over de aanpak van de ‘Verloedering van Noordwijk’.

Op zaterdag 31 juli 2021 opende het NRC-katern Economie met het artikel Verloederd Noordwijk aan Zee wil kuuroord van weleer zijn, als eerste van een serie van vier artikelen. Het Leidsch Dagblad, van dezelfde uitgever Mediahuis, neemt de verhalen over.

‘Ter Harks aanpak is on-Noordwijks.’ Luidt de vaststelling, op grond van wat Ter Hark zelf vertelt. Op 4 augustus 2021 plaatste NRC vervolgens deze ingezonden brief:

“Fijn dat de verloedering en problemen met ruimtelijke ordening in Noordwijk aan Zee aan de kaak worden gesteld. Maar de geïnterviewde wethouder, „voormalig marketingman” Roberto ter Hark, krijgt hier wel erg veel ruimte voor zijn „kuuroord-strategie”.

Ter Hark vertelt over „huizen in vissersstijl, kleine straatjes en een dwaalgebied” dat hij wil ontwikkelen op het Jan Kroonsplein. Klinkt geweldig. Wat de wethouder er niet bij vertelt, is dat zijn plannen op het plein zelf voorzien in een appartementengebouw van vijftien meter hoog. Een flat in vissersstijl?

Ook liet hij niet optekenen dat er nog schriftelijke vragen van de gemeenteraad openstaan. Onder meer over de plattegrond op basis waarvan toestemming verleend moet worden. Die plattegrond lijkt gemanipuleerd te zijn.

Dat projectontwikkelaars vrij spel lijken te hebben valt mede de plaatselijke politiek te verwijten. Bestemmingsplannen en convenanten zoals het ‘Kustpact’ hebben in Noordwijk weinig waarde. De gemeente geeft de ene na de andere ‘Verklaring van Geen Bedenkingen’ af, wat bestaande regelgeving buiten werking stelt.

Gemeenteraad, inwoners, welstandcommissies en stichting Duinbehoud worden hierbij vaak verkeerd of niet geïnformeerd. Onlangs nog tikten de Gedeputeerde Staten het college van B en W op de vingers naar aanleiding van zo’n verklaring: „Wij zijn niet conform geldende afspraken formeel door u betrokken bij de planvorming. […] Wij gaan ervan uit dat u uw raad alsnog juist informeert.”

En die frisse zeelucht die Thomas Mann zo inspireerde? Als het aan de wethouder had gelegen zouden de auto’s van Grand Prix-medewerkers binnenkort over het strand naar Zandvoort rijden, dwars door het stiltegebied heen.”