Een van de fijne gevolgen van de fusie van Noordwijk en Noordwijkerhout is de wekelijkse column van een echte bollenboer uit Noordwijkerhout in het lokale krantje van Noordwijk.

Periodiek het bollenpraatje van Aad van Ruiten te mogen genieten, vind ik een waar genoegen. Neem het stukje Droogte van 27 mei 2020:

“Als gevolg van de natte winter en het uitblijven van vorst zijn de kleigronden, bestemd voor uien, aardappelen en bieten, kogelhard geworden…

Omdat tulpen niet diep wortelen, zijn ze uiterst gevoelig voor droogte. Je moet ze wel eindeloos blijven beregenen om ze aan de praat te houden. Narcissen kunnen wel wat meer hebben, ze kunnen alleen niet in netten geteeld worden, omdat ze, bij het rooien, niet van het net los te krijgen zijn. Hyacinten is het moeilijkste verhaal, die kan je na de bloei niet meer beregenen. Het gevaar van smet is veel te groot. Beter een kleine bol dan een rotte!…

maar hier worden de bollen bijna niet beregend. Het vertrouwen in de opdrachtigheid van de grond is nog steeds zo groot, dat veel kwekers het nalaten.”

Wat een juweel! Aad van Ruiten heeft een mooi eigen archiefje. Hopelijk blijven we nog lang van z’n stukjes genieten.