Machtig spel van wolken en hoge golven vormden het fraaist denkbare decor voor een theatervoorstelling, en nog wel voor een van de mooiste klassieke liefdesverhalen, van Dido en Aeneas.

Bij Dido en Aeneas denken de meeste mensen aan de opera van Purcell, maar de basis vormt het prachtige klassiek noodlottige liefdesverhaal uit Aeneas van Vergilius.

De moedige Dido regeert Carthago na de moord op haar man. Na het verlies in de strijd om Troje landt Aeneas in Carthago, waar een vurige liefde tussen Dido en Aeneas ontbrandt. Een liefde die eindigt in het noodlot, ofwel de onvermijdelijke keuze voor Aeneas voor zijn volk in ballingschap. De hartstocht delft het onderspit en uit liefdesverdriet maakt Dido een einde aan haar leven.

Aan het einde van Gestrand Verlangen, zoals regisseur Margrith Vrenegoor en muzikaal leider Herma van Piekeren hun bijzondere bewerking van de operavoorstelling hebben gedoopt, zien we Dido de richting van de zee kiezen.

Een zee en luchten die met het licht, entourage, muziek en de wind door de tent zo’n schitterende entourage vormden voor de premiere van de solisten Amaryllis Dieltiens (Belinda), Marjolein Niels (Dido) en Henk Neven (Aeneas) en uitstekend beeldend koor dat dit een van de mooiste en zeker meest imponerende voorstellingen werd van de vele die ik in m’n leven mocht zien.

Met dank aan de enorme inzet van Kunstklank in Noordwijk om dit tot stand te brengen. Hier is iets groots verricht, en dit maakt het dorp aan de kust zo bijzonder.

(Nog de moeite waard: de vertaling van M.A. Schwarz, nu online. Het boek kreeg ik ooit van een grote liefde die ook zelf het liefdesverhaal vertaalde; en nu genoot. Er zijn verhalen van je leven…)