Twee miljoen euro ofwel 80 euro per inwoner mag de Noordwijkse bevolking bijdragen aan de verlenging van de te bouwen zeedijk. Daarmee betaalt de bevolking voor vette winsten van de projectontwikkelaars straks, zegt de Christenunie.

‘Dijk in Duin’ heet het project zo fraai voor de aanleg van een zeedijk voor de Wilhelminaboulevard in Noordwijk: een dijk met zand erover waarin hopelijk planten wortel schieten. Anders komt het dorp om in stuifzand.

De dijk is volgens Rijkswaterstaat maar nodig tot de Hotels van Oranje. Maar de gemeente Noordwijk doet er nog een paar honderd meter bij. Op eigen kosten. Dat wil zeggen voor 2 miljoen euro.

De Christenunie verzet zich: een langere dijk is in ieder geval de komende twintig jaar niet nodig voor de veiligheid. Alleen strookt dat niet met de plannen van het college om rondom de Vuurtoren grote happen uit het zandpakket te halen ten behoeve van de voorgenomen bouwprojecten (o.a. parkeerkelders) van particuliere projectontwikkelaars.

Deze bouwprojecten zullen voor de ontwikkelaars naar verwachting een zeer hoge winst gaan opleveren, een winst die de twee miljoen euro voor de extra dijk ruimschoots zal overtreffen.

De Christenunie is van mening dat het realiseren van de bouwprojecten rondom de Vuurtoren in de eerste plaats een particulier belang is, en dat het opheffen van de bouwstop rondom het Vuurtorenplein geen taak is die de gemeente – en dus de burgers van Noordwijk – moet bekostigen.

Kortom, het gemeentebestuur begint al met betalen om het projectontwikkelaar Van de Putte naar de zin te maken. Hij houdt de gemeente in een wurggreep met bezit van panden en grond in een gebied dat nodig renovatie behoeft.

MijnNoordwijk is opgericht om te voorkomen dat Noordwijk zich uitlevert aan dit soort speculanten en aan zakkenvullers. De Christenunie, notabene, ziet in dat dit proces in gang gezet is. En de andere partijen?