Eenzame strijd tegen de flitsfusie Noordwijk-Noordwijkerhout
In hoog tempo moest de fusie tussen de gemeenten Noordwijk en Noordwijkerhout haar beslag krijgen. Democratie en verkiezingsbeloften tartend. Het volk ondergaat het gelaten, op tenminste één burger na: Raymond Salman.
Hij schrijft nu:
“Na lang wachten is er dan het advies van de Noordwijkse Commissie Bezwaar -en Klaagschriften betreffende het Inleidend verzoek tot raadgevend referendum aangaande de fusie van Noordwijk en Noordwijkerhout. Het advies is het verzoek niet-ontvankelijk te verklaren, omdat er al teveel procedurele stappen op zijn gevolgd.
Herinnert u zich hoe de gemeenteraad van Noordwijk op 20 april 2017 zei dat het besluit tot fusie op 6 juli 2017 “pas” zou worden genomen, maar op 6 juli zei dat het besluit al op 20 april was genomen? Het protest ertegen, mijn Inleidend verzoek tot raadgevend referendum, kon zo als te laat ingediend handig niet-ontvankelijk worden verklaard.
Pal na het “besluit” tot fusie van 6 juli, werd dat door de gemeenteraad op 7 juli ’s morgens naar de provincie doorgestuurd (en dezelfde ochtend ook al naar de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties!).
Maar de bespreking van mijn protest ertegen werd uitgesteld tot 31 augustus, zodat diezelfde gemeenteraad in de vergadering van 10 oktober aanstaande handig officieel kan vaststellen dat protest geen zin meer heeft, nu het “besluit” van 6 juli al lááng bij de provincie ligt.
Het is alsof men zegt: de overvaller was te snel, de politie kwam te laat, het geld is toch al uitgegeven, dus laten we het er maar niet meer over hebben.
De kiesgerechtigde inwoners van Noordwijk worden zo opzettelijk buitenspel gezet door hun eigen gemeenteraad. Wie dat nog als “volksvertegenwoordiging” durft te zien, mag het zeggen.
Het advies op bezwaarschrift is overigens blijkens ondertekening al 10 dagen in het bezit van de griffie, alvorens het wordt gedeeld.”