De gemeente won het beroep voor de Raad van State tegen de eigenaren die hun woningen verloren op park Vrede’s Vreugde. Daarmee won ook parkeigenaar Mark Smit.

De zaken voor de Raad van State betrof recreatieterrein Vrede’s Vreugde aan de Randweg in Noordwijk. Eigenaar Mark Smit kreeg van de gemeente een sloopvergunning om 24 houten recreatiewoningen weg te halen en een bouwvergunning voor 64 stenen recreatiewoningen.
De vergunningen zijn verstrekt en gepubliceerd in de winter van 2005 toen de bewoners niet in Noordwijk verbleven. Bezwaren kwamen te laat. In een rechtszaak kregen ze gelijk dat de gemeente hun bezwaren tegen de sloopvergunning voor Smit alsnog had moeten behandelen. Dus ging de gemeente in beroep bij de Raad van State. En de bewoners op hun beurt vochten het recht aan van Smit om zonder meer hun woningen te mogen slopen.
De Raad van State vindt dat de gemeente zich keurig aan de regels heeft gehouden: binnen twee weken na ontvangst van de vergunningaanvragen en de -verleningen hadden burgemeester en wethouders daarvan kennis gegeven in de gemeentelijke advertentie. Dat de bewoners die niet hadden gezien is niet de schuld van de gemeente. Iedereen wordt geacht om wekelijks de advertentie te lezen, zegt de Afdeling Rechtspraak van de Raad van State. En ze hadden ze ook op internet kunnen lezen, want ook daar publiceerde de gemeente de besluiten op tijd. De zaak tegen Mark Smit behoefde geen behandeling meer.
De gemeente zegt desgevraagd: “Het gaat om een kwestie die vooral voor de eigenaren van de huisjes heel emotioneel was. De gemeente heeft geprobeerd een bemiddelende rol te spelen tussen hen en de heer Smit. Maar de uitspraak is een bevestiging van de opvatting die de gemeente steeds heeft gehad, dat wij formeel slechts een procedurele positie hebben ingenomen en dat die procedures correct zijn doorlopen.”

De bewoners denken daar heel anders over, zegt namens hen Hilde Hoekstra: “De gemeente mag de heer Smit dus op haar blote knietjes bedanken dat hij ons niet op tijd heeft ingelicht over zijn plannen. Maar dat was waarschijnlijk allang de afspraak: de gemeente heeft iets voor Smit gedaan, Smit heeft iets voor de gemeente gedaan. Als wij op tijd bezwaar hadden kunnen indienen en het schandaal over het zogenaamd ‘kwijtgeraakte’ voorbereidingsbesluit hadden kunnen aanvoeren waren alle plannen in duigen gevallen. Zo koud is de wet en wie daar slim en berekenend mee omgaat, zoals Harry Groen en advocaat Danny Lasschuit van mark Smit, komt overal mee weg.”
Maar de bewoners zijn nog niet al hun hoop verloren: “Dat we zó dicht bij de waarheid zouden komen door vasthoudend te zijn hadden ze natuurlijk nooit verwacht. Hopelijk pikt de politiek dit nog op.”