Als een dorp als Noordwijk groots wordt: soms met twee nationale voetbalkampioenen, dan weer met schitterende kunst.

De nogal rijk gevulde afdeling leedwezen in m’n leven heeft af en toe troost nodig. Dan is er de Stabat Mater. Dat zijn altijd de oudere uitvoeringen, bij voorkeur een ‘origineel’ van Palestrina (van Benediktijners), van Scarlatti of Pergolesi; soms van Dvorak of Vivaldi. De moderne uitvoering van Stabat Mater van jazz/rockmusicus en schrijver van reclamemuziek Carl Jenkins was me onbekend, en was eerlijk gezegd best wennen vanmiddag in de uitvoering van Kunstklank in Noordwijk.

Maar het werd een schitterende voorstelling onder de titel Hear my Voice in de hernieuwde kapel van landgoed Sancta Maria waar ooit tot 800 geestelijk ziekte patiënten door nonnen werden verzorgd. Gebrandschilderde ramen van de katholieke kerk kwamen eind 2018 plotseling tevoorschijn achter gemetselde muren. Hoe dan ook een ideale locatie met schitterend geluid.

Geweldenaar Herma van Piekeren, professioneel bekend van de musicals van Stage Entertainment en voor Kunstklank bedenker van de ene na de andere prachtige productie, tekende ook met Hear my Voice voor een onvergetelijke uitvoering. Met hoogtepunten van de solisten Valentina Tóth (piano, zang), Aleksandra Popovska (zang, fluit) en Lotte Pierik (zang) en passend ballet. Maar ik was vooral gegrepen door het prachtige koor samengesteld uit Schola Gregoriana, Kleynkoor Academy, Cappella Pro Cantibus en Harpe Davids plus begeleiding van het Nationaal Symfonisch Kamerorkest en Jaco van Leeuwen op orgel.

Het was zo mooi, compleet met fado en stukken van Rachmaninov (Vocalize) en Dohnanyl (pastorale). Zo’n voorstelling met tientallen vrijwilligers van Kunstklank, van de zangers en musici die onder leiding van Herma uit ten treure geoefend hadden tot aan de parkeerwachten in de kou; en dat in acht voorstellingen, terecht en gelukkig hartstikke uitverkocht.